บ้าน
ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารเครื่องบิน
ในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมากเป็นพิเศษ
เพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน
พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคนโดยการพูดจา
อย่างสุภาพและทำงานโดยรวดเร็ว
แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถวก็ยังมีท่าทีกระวนกระวายต่างชะเง้อชะแง้
ดูวาเมื่อไหร่ จะถึงคิวของตัวเองสักที
ผู้โดยสารชายคนหนึ่งเดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มาจากมุมไหนไม่มีใครสังเกตุ
ขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน
พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง
พยายามระงับอารมณ์โกรธแล้วพูดอย่างสุภาพว่า
" คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียงคิวเป็นระเบียบนะคะ
ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อนหรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถวเหมือนคนอื่นๆ
เถอะค่ะ"
ชายผู้นั้นหน้าแดงก่ำ พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า
" คุณรู้หรือเปล่าว่าผมเป็นใคร ?"
พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น
หายใจเข้าแรงๆอีกครั้งแล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน
พูดประกาศออกไปว่า
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารหมาย
เลข 13 ไม่ทราบว่า ตนเองเป็นใคร
ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้
กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วยค่ะ ขอบคุณ"
แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า
"Attention please! There is a man at the ticket counter No.13
who does not know who he is. Anyone who may be able to identify
this man is asked to please step forward and identify him. Thank you"
ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดีนอกจากด่ากลับไปว่า
"F**k you!!!"
พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า
"เรื่องนั้นก็ต้องต่อคิวเหมือนกันค่ะ"
ในวันที่มีผู้โดยสารต่อคิวยาวมากเป็นพิเศษ
เพราะวันต่อไปเป็นวันหยุดราชการหลายวันติดต่อกัน
พนักงานออกบัตรที่นั่งพยายามที่จะทำงานให้เป็นที่ถูกใจแก่ผู้โดยสารทุกคนโดยการพูดจา
อย่างสุภาพและทำงานโดยรวดเร็ว
แต่ถึงกระนั้นผู้โดยสารที่อยู่ในคิวแถวก็ยังมีท่าทีกระวนกระวายต่างชะเง้อชะแง้
ดูวาเมื่อไหร่ จะถึงคิวของตัวเองสักที
ผู้โดยสารชายคนหนึ่งเดินมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบใหญ่มาจากมุมไหนไม่มีใครสังเกตุ
ขอให้พนักงานหญิงคนนั้นออกบัตรที่นั่งให้เขาก่อนโดยด่วน
พนักงานสาวหายใจเข้าปอดอย่างแรง
พยายามระงับอารมณ์โกรธแล้วพูดอย่างสุภาพว่า
" คุณขา ใครใครเขาก็ต่อแถวเรียงคิวเป็นระเบียบนะคะ
ดิฉันไม่สามารถจัดการให้คุณก่อนหรอกค่ะ กรุณาไปต่อแถวเหมือนคนอื่นๆ
เถอะค่ะ"
ชายผู้นั้นหน้าแดงก่ำ พูดเสียงดังด้วยความโกรธว่า
" คุณรู้หรือเปล่าว่าผมเป็นใคร ?"
พนักงานสาวหันไปมองหน้าผู้โดยสารคนนั้น
หายใจเข้าแรงๆอีกครั้งแล้วกดสวิทช์ไมโครโฟน
พูดประกาศออกไปว่า
"ท่านผู้โดยสารโปรดทราบขณะนี้มีชายคนหนึ่งอยู่ที่ช่องออกบัตรที่นั่งผู้โดยสารหมาย
เลข 13 ไม่ทราบว่า ตนเองเป็นใคร
ถ้าท่านผู้โดยสารคนใดสามารถให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ได้
กรุณาแสดงตนต่อเจ้าหน้าที่ด้วยค่ะ ขอบคุณ"
แล้วต่อด้วยภาษาอังกฤษว่า
"Attention please! There is a man at the ticket counter No.13
who does not know who he is. Anyone who may be able to identify
this man is asked to please step forward and identify him. Thank you"
ชายผู้นั้นรู้สึกอับอายขายหน้าไม่รู้จะทำอย่างไรดีนอกจากด่ากลับไปว่า
"F**k you!!!"
พนักงานสาวก็สวนกลับทันควันด้วยเสียงอันสุภาพว่า
"เรื่องนั้นก็ต้องต่อคิวเหมือนกันค่ะ"
