เล่านิทานกัน~

แต่ก็ไม่มีใครมาช่วยเบจิต้า

ยกเว้นซะแต่ ..

จอมมารบู!!!!!!

จอมมารบู !!!

เป็นคนที่ฝึกวิธยาวุทธจากประเทศจีน

แล้วไงต่อ - -

แล้วก็มีวีระบุรุษมาช่วยนั่นคือ

พี่น้องเอ็ดกับอัล ในเรื่องแขนกลคนแปรธาตุ

แต่เอ็ดกับอัลยังไม่ทันวิ่งมาช่วย นารูโตะก้อมาขวางไว้

นารูโตะ : "ชั้นเป็นเเฟนคลับเบจิต้านะเฟ้ย"
เอ็ด : "..."
อัล : "เหมือนกันเลยนะตะเอง"
นารูโตะ : "เเว้ก"
อัล : "กรรม น้องตูวิปริตหรือป่าวเนี้ย"

เพราะนารูโตะ เอ็ด และ อัล

มัวทะเลาะกัน

จึงไปช่วยเบจิต้าไม่ทัน

เบจิต้าจึงตาย

นารูโตะ เอ็ด และ อัล

เสียใจมากๆ

จึงแวะไปเยี่ยมกัชเบล

พอไปถึงก้อไม่เจอกัซเบล

เลยกลับมาที่เมืองไทย

และมาเรียนรำไทย

แต่เรียนไม่รู้เรื่อง

เลยเรียนไม่รอด

ก้อเลยไปหาที่เรียนใหม่

และได้ไปเรียนงิ้วที่ประเทศเกาหลี

แต่ก้อยังเรียนไม่รู้เรื่อง

เลยเรียนไม่รอด ( เข้าประโยคเดิมอีกแระ -*- )

ก้อเลยคิดว่า"เรามันช่างไม่ได้เรื่อง"
เลยไปโดดน้ำตาย

แต่ทันใดนั้น...

บัดนั้น หนุมานได้โผล่มาช่วย3คนไว้ได้ทัน ตัดหน้าซาซึเกะ

เเต่ซาซึเกะไม่ยอมจึง ทะเลาะกัน

ซาซึเกะ : "เเกมาช่วยแฟนชั้นทำไม ชั้นกำลังจะไปช่วยนะตัว"
หนุมาน : "เเว้ก ทำไมมีเเต่พวกวิปริต"
อัล : "วิปริตไหนหลอตะเอง"
นารูโตะ : "เวงเอ้ยเพื่อนตูวิปริต อีกคนหรอ"

ทั้ง3คนจึงสู้กัน ...

อัลปล่อยรังสีกระเทยควายใส่หนุมาน

หนุมานหลบได้

(กลับมาแล้วเย้~)

แล้วก้อบินไปต่อยอัล

ในทันใดนั้นเองก็มีเสียงขลุยโผล่ขึ้นมา

คนที่เป๋าขลุยนั้นก็คือพระอภัยมณีนี้เอง

ทั้ง3คนจึงหลับ

นางผีเสื้อสมุทรมาพบจึงจับไปที่ถ้ำ-..-*

นางผีเสื้อสมุด จึงนำทั้ง3คนไปทำเเกงเขียวหวาน

เเต่กลิ่นของเเกงหอมมาก จึงทำให้ทศกันต์ ขับเฟอรารี่สีเเดง

มาดู ด้วยตนเอง เพราะความหิว

ทศกันต์ : "เเม่นางเเสนสวยทำภัตตาหารอะไรรึ"
ผีเสื้อสมุด : "ตูชื่ออีเเป้นเฟ้ย เเละตูทำเเกงเขียวหวาน"
ทศกันต์ : "ช่างเป็นชื่อที่ไพเราะงดงามจริงๆ ข้าพเจ้าขอร่วมเสวยกับเเม่นางได้ไหม"
ผีเสือสมุด : "บ้านเเกดิ หากินเอาเองไป"

ทศกันต์หิวมาก จึงขาดใจตายไปเพราะความอยากกิน
...